Od d\u0142u\u017cszego ju\u017c czasu nasila si\u0119 praktyka dochodzenia przez wierzycieli roszcze\u0144 od cz\u0142onk\u00f3w zarz\u0105du sp\u00f3\u0142ek z ograniczon\u0105 odpowiedzialno\u015bci\u0105 (at. 299 k.s.h.) po uzyskaniu postanowie\u0144 o bezskuteczno\u015bci egzekucji wobec d\u0142u\u017cnych sp\u00f3\u0142ek. Co gorsza, utrwala si\u0119 ca\u0142kowicie nieuzasadniona praktyka kierowania przez wierzycieli spraw na drog\u0119 post\u0119powania s\u0105dowego w post\u0119powaniu upominawczym maj\u0105cym z zasady zako\u0144czy\u0107 sp\u00f3r po wydaniu nakazu zap\u0142aty. Wynika to bowiem st\u0105d, i\u017c w ocenie wierzycieli powo\u0142any powy\u017cej przepis jest czytelny i rodzi odpowiedzialno\u015b\u0107 cz\u0142onk\u00f3w zarz\u0105du o ile tylko istnieje wierzytelno\u015b\u0107, a komornikowi nie uda\u0142o si\u0119 wyegzekwowa\u0107 d\u0142ugu wobec sp\u00f3\u0142ki.<\/p>

W praktyce jednak\u017ce sytuacja nie jest ju\u017c jednak taka oczywista. Obowi\u0105zkiem wierzyciela jest bowiem prowadzenie egzekucji z ca\u0142ego maj\u0105tku sp\u00f3\u0142ki (a nie tylko wybranych sk\u0142adnik\u00f3w) za\u015b omawian\u0105 bezskuteczno\u015b\u0107 nale\u017cy wykaza\u0107 na dzie\u0144 zamkni\u0119cia rozprawy. S\u0142usznie bowiem zauwa\u017cy\u0142 S\u0105d Najwy\u017cszy, i\u017c bezskuteczno\u015b\u0107 egzekucji nie jest stanem niezmiennym. W wyroku z dnia 8 grudnia 2006 roku (sygn. akt V CSK 319\/06) S\u0105d Najwy\u017cszy stwierdzi\u0142, i\u017c ka\u017cdorazowo nale\u017cy ustali\u0107, czy bezskuteczno\u015b\u0107 egzekucji roszczenia strony powodowej wobec sp\u00f3\u0142ki mo\u017cna stwierdzi\u0107 tak\u017ce na dzie\u0144 zamkni\u0119cia rozprawy w post\u0119powaniu przeciw cz\u0142onkom zarz\u0105du prowadzonym na podstawie art. 299 k.s.h. Stanowisko to potwierdzi\u0142 r\u00f3wnie\u017c S\u0105d Najwy\u017cszy w wyroku z 30 maja 2008 r. (III CSK 12\/08), zgodnie z kt\u00f3rym roszczenie z art. 299 k.s.h. nale\u017cy traktowa\u0107 jako ostateczne zabezpieczenie roszcze\u0144 wierzycieli przeciwko sp\u00f3\u0142ce. Je\u015bli wi\u0119c po stwierdzeniu bezskutecznej egzekucji oka\u017ce si\u0119, \u017ce wierzyciel mo\u017ce jednak uzyska\u0107 zaspokojenie od sp\u00f3\u0142ki, to nie ma podstaw do przyj\u0119cia, \u017ce zachowuje on prawo do \u017c\u0105dania zaspokojenia z maj\u0105tku cz\u0142onk\u00f3w zarz\u0105du sp\u00f3\u0142ki. Decyduj\u0105ce znaczenie dla oceny zasadno\u015bci pow\u00f3dztwa z art. 299 k.s.h. ma zatem stan maj\u0105tkowy d\u0142u\u017cnej sp\u00f3\u0142ki istniej\u0105cy w chwili zamkni\u0119cia rozprawy. Je\u017celi egzekucja przeciwko sp\u00f3\u0142ce oka\u017ce si\u0119 bezskuteczna, cz\u0142onkowie zarz\u0105du odpowiadaj\u0105 solidarnie za jej zobowi\u0105zania. Powy\u017csza sytuacja znajduje w praktyce bardzo cz\u0119sto miejsce zw\u0142aszcza w gdy sp\u00f3\u0142ce przys\u0142ugiwa\u0142y uprzednio wierzytelno\u015bci lub inne prawa maj\u0105tkowe wobec podmiot\u00f3w trzecich.

Id\u0105c dalej, cz\u0142onkom zarz\u0105du przys\u0142uguj\u0105 tzw. przes\u0142anki egzoneracyjne uwalniaj\u0105ce ich od odpowiedzialno\u015bci za zobowi\u0105zania sp\u00f3\u0142ki. W tym celu cz\u0142onek zarz\u0105du musi wykaza\u0107, \u017ce we w\u0142a\u015bciwym czasie zg\u0142oszono wniosek o og\u0142oszenie upad\u0142o\u015bci lub w tym samym czasie wydano postanowienie o otwarciu post\u0119powania restrukturyzacyjnego albo o zatwierdzeniu uk\u0142adu w post\u0119powaniu w przedmiocie zatwierdzenia uk\u0142adu lub, \u017ce cho\u0107 nie dosz\u0142o we w\u0142a\u015bciwym czasie do z\u0142o\u017cenia wniosku o og\u0142oszenie upad\u0142o\u015bci sp\u00f3\u0142ki, to mia\u0142o to miejsce nie z jego winy czy w ko\u0144cu \u017ce cho\u0107 nie dosz\u0142o we w\u0142a\u015bciwym czasie do z\u0142o\u017cenia wniosku o og\u0142oszenie upad\u0142o\u015bci sp\u00f3\u0142ki oraz niewydania postanowienia o otwarciu post\u0119powania restrukturyzacyjnego albo niezatwierdzenia uk\u0142adu w post\u0119powaniu w przedmiocie zatwierdzenia uk\u0142adu, to wierzyciel nie poni\u00f3s\u0142 szkody.

Wszystkie powo\u0142ane powy\u017cej przes\u0142anki daj\u0105 zarz\u0105dom sp\u00f3\u0142ek z o.o. realn\u0105 szans\u0119 obrony tym bardziej, \u017ce mog\u0105 podnosi\u0107 dodatkowo inne zarzuty wynikaj\u0105ce z relacji wierzyciel \u2013 sp\u00f3\u0142ka. Co wi\u0119cej, nawet wydawa\u0107 by si\u0119 mog\u0142o chroniony interes wierzycieli nak\u0142adaj\u0105cy odpowiedzialno\u015b\u0107 na cz\u0142onk\u00f3w zarz\u0105du bez wzgl\u0119du na podzia\u0142 kompetencji pomi\u0119dzy cz\u0142onkami zarz\u0105du wewn\u0105trz organu mo\u017ce doznawa\u0107 pewnych ogranicze\u0144. Jak stwierdzi\u0142 Sad Najwy\u017cszy w wyroku z dnia 15.05.2014 roku (II CSK 446\/13) sytuacja faktyczna, kt\u00f3ra rzeczywi\u015bcie i obiektywnie uniemo\u017cliwia uczestniczenie w czynno\u015bciach zarz\u0105dzania sprawami sp\u00f3\u0142ki mo\u017ce uzasadnia\u0107 wniosek o istnieniu okoliczno\u015bci, zwalniaj\u0105cych cz\u0142onka zarz\u0105du od odpowiedzialno\u015bci.<\/p>\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t\t\t\t<\/div>\n\t\t<\/section>\n\t\t\t\t