Dłużnik alimentacyjny nie jest skazany na Komornika
Egzekucja alimentów bardzo często nie służy egzekwowaniu zaległych rat alimentacyjnych, a jedynie szykanowaniu dłużnika przez wierzyciela, najczęściej obecnego lub byłego małżonka uprawnionego do odbioru zasądzonych świadczeń alimentacyjnych przysługujących uprawnionym dzieciom stron. Komornik sądowy nie jest władny do badania czy dochodzone roszczenie alimentacyjne rzeczywiście istnieje (art. 804 k.p.c.) co w praktyce oznacza, że wyłącznie wierzyciel (małżonek dłużnika działający w imieniu małoletnich) jako dysponent postępowania egzekucyjnego władny jest umorzyć postępowanie w związku z brakiem zaległości alimentacyjnych. Bardzo często zdarza się jednak, iż pomimo braku zaległości w płatnościach rat, wierzyciel nie odstępuje od egzekucji, powodując tym samym konieczność jej znoszenia przez rzetelnego dłużnika i ponoszenia z tego tytułu dodatkowych kosztów egzekucyjnych.
Należy pamiętać jednakże, iż w sytuacji gdy dłużnik zaspokoił świadczenie wymagalne ale i ma możliwość zabezpieczenia roszczenia na przyszłość, art. 883 § 2 k.p.c. upoważnia go do żądania umorzenia egzekucji. Przepis ten zapewnia ochronę interesu wierzyciela, ale daje również możliwość dobrowolnego spełniania świadczenia i uniknięcia ponoszenia kosztów egzekucji uczciwemu dłużnikowi. Omawiana regulacja stanowi jedyną drogę ochrony praw dłużnika, który regularnie uiszczał należności periodyczne (np. alimentacyjne, rentowe), a jednak wierzyciel zażądał wszczęcia przeciwko niemu egzekucji. Ponieważ komornik związany jest wnioskami wierzyciela, dłużnik nie ma innego sposobu powstrzymania prowadzonej przeciw niemu egzekucji oraz uniknięcia kosztów tego postępowania jak tylko skorzystanie z procedury określonej w art. 883 § 2 k.p.c.
Na marginesie już tylko warto wspomnieć, iż w sytuacji w której w toku egzekucji powstała znaczna „zaległość” z tytułu alimentów bowiem pomimo, że dłużnik spełniał świadczenie bezpośrednio wierzycielowi, jednakże ten ostatni nie informował o tym fakcie organu egzekucyjnego, dłużnik może wnieść przeciwko wierzycielowi powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w całości lub w części, a w konsekwencji będzie mógł domagać się umorzenia egzekucji i zwrotu nienależnie wyegzekwowanego świadczenia (art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.).
